سرخسي شدن (Ferning) يا fern test:
اين تست به درجه و خصوصيات تبلور مشاهده شده وقتي كه موكوس سرويكال بروي لام شيشه اي خشك مي شود اشاره مي كند.
فرنينگ در اثر افزايش سطح نمك و آبي كه با گليكوپروتئينهاي داخل مخاط در طي تخمك گذاري عمل ميكند، پديد مي آيد. بعبارت ديگر شدت فرنينگ با غلظت كلرور سديم و ساير الكتروليتهاي ترشحات گردن رحم مشخص ميشود. هرچه ميزان اين الكتروليتها بيشتر باشد فرنينگ شديدتر است.
فرنينگ در زمان تخمك گذاري كه غلظت استروژن به حداكثر خود ميرسد،حداكثر شدت را دارد. فرنينگ توسط پروژسترون مهار ميشود لذا طي مرحله پس از تخمك گذاري دوره قاعدگي طبيعي و طي بارداري فرنينگ وجود ندارد. فقدان فرنينگ يا تست منفي نشانه فقدان استروژن يا وجود پروژسترون مهاركننده فرنينگ ميباشد.
مخاط گردن رحم طي زمان تخمك گذاري (زماني كه استروژن داراي حداكثر ميزان بوده) روشن، آبكي و انعطاف پذير و كشدار است.