تست آلدوسترون و موارد درخواست آن

این تست به همراه رنین یا به تنهایی در افرادی با علامات بالینی نظیر افزایش فشار خون، ضعف عضلانی و کاهش پتاسیم در خواست می شود.

بررسی میزان آلدوسترون(در خون و یا ادرار 24 ساعته) و رنین (در خون) جهت تشخیص بیماریهایی نظیر سندروم کُن (Conn syndrome) که نوعی هایپرآلوسترونیسم اولیه (مثلاً بدلیل یک تومور در آدرنال) با علامت مهم افزایش فشار خون می باشد، انجام می گیرد. در این بیماری آلدوسترون بالاست اما رنین پایین است. در هیپرآلدوسترونیسم ثانویه که معمولاً بدلیل کاهش جریان خون در کلیه ها مثلاً در بیماری تنگی شریان کلیوی(renal artery stenosis ) می باشد، میزان آلدوسترون و رنین، هردو بالا است. هیپرآلدوسترونیسم می تواند در بیماریهای دیگری همچون نارسایی احتقانی قلب(CHF)، سیروز، پره اکلامپسی و بیماریهای کلیوی نیز رخ دهد. آلدوسترون و رنین، هردو در ابتدای صبح بیشترین مقدار خود را نشان می دهند و با تغییر وضعیت فیزیکی بیمار، استرس و حتی برخی داروها تغییر می کنند. در نارسایی آدرنال مانند بیماری آدیسون(هیپوآلدسترونیسم) با علائمی مانند کاهش فشار خون، کاهش سدیم و پتاسیم خون و دهیدراتاسیون، میزان آلدوسترون و کورتیزول کاهش و میزان رنین افزایش یافته است. در نوزادان مبتلا به هیپرپلازی مادرزادی آدرنال(فقدان آنزیم مورد نیاز ساخت کورتیزول) نیز گاهی آلدوسترون کاهش می یابد.